من و زندگی در غربت

هیچ وقت فکر نمیکردم انقدر مسیر زندگی,م عوض بشه، هیچوقت فکر نمیکردم بیام یه کشور به این دوری و دور از خانواده بخوام ازدواج کنم. هیچوقت فکر نمیکردم منی که برای ساعتی 6 هزار تومن کار میکردم الان پولایی مثل 1 ملیون برام پولای کمی باشه.

گرچه هنوز مشکل مالی ایرانم رفع نشده، اما با وامی که گرفتیم به زودی رفع خواهد شد.

بیشتر از همه چی الان به دعا احتیاج دارم. 

این جا همه چی خوبه. درسته هنوز مشکلاتم کامل برطرف نشده اما یه پلن خوب برای زندگی,م دارم و برای رسیدن بهش تلاش میکنم.

دوست دارم یه روز به ایران برگردم و بتونم اونجا یه خدمت بزرگ به مردم کنم.

اول از همه یه کار تولیدی راه میندازم و بچه هایی که زرنگ و باهوش هستند اما بخاطر شرایط خانوادگیشون مجبورن به کارای دست پایین راضی بشن رو استخدام میکنم و از ایده و هوشون استفاده میکنم. بعدشم کسایی که باهوش نیستن اما آدمای درستکار و پرتلاشی هستن رو کارای دیگه رو بهشون میسپرم. شاید همه اینا مث یه رویا یا خیال باشه اما زندگی, چند ماهه من نشون میده که در عرض چند ماه ممکنه زندگی, آدم از این رو به اون رو بشه.

دوست دارم به همه این پیشنهاد رو بکنم که تا حد امکان زبان انگلیسی و هر زبان دیگه ای رو علافه دارن یاد بگیرن. پیشرفت در گوشه نشینی و آرزو کردن نیست پیشرفت در ارتباط برقرار کردنه.

دوست دارم به همه این پیشنهاد رو کنم که از روی ظاهر مردم قضاوت نکنن. بیشتر از اینکه دنبال دلشون و خواستشون هستن دنبال عقلشون برن. تغییر بزرگی که توی زندگی, من افتاد دقیقا توی همین مسیر انتخاب بود. دو راهی عقل و احساس. خوشبختانه قبل اینکه احساسم من رو به راهی ببره که برگشت ازش خیلی سخت بود، برای اولین بار به عقلم اجازه دادم که مسیر زندگی,م رو انتخاب کنه.

الان میدونم چقدر تغییر راحته. چقدر زندگی, آدم دست خودشه. چقدر آدم میتونه بزرگ فکر کنه. منی که همه فکر و ذهنم نمره خوب بود الان فهمیدم ارزش نمره چقدر پایینه و ارزش درست یاد گرفتن چقدر بالاست.

امیدوارم روزی برسه که بتونم در کنار همسرم دستی از مردم شریف بگیریم.....

میدونم برای تغییر جامعه باید از تغییر خودم شروع کنم. میدونم هنوز خیلی چیزا هست که باید تغییر بدم. 

امیدوارم خدا بهم کمک کنه.... خدایی که از صمیم قلبم باورش دارم و دوستش دارم.

خوابم مییاد...