رقابت یا حسادت

امروز زندگی خودمو با دوستم مقایسه میکردم و ناراحت بودم.

همش فک میکردم از یه جایی از زندگی دست از تلاش برداشتم.

همش فکر میکردم من از اون عقبتر موندم. حس رقابتم گل کرد.

اما بعد از کلی درگیری ذهنی اومدم داشته های اون رو پیش خودم بررسی کردم. در حقیقت تمام داشته های اون رو یا من داشتم یا میتونستم بدستشون بیارم. 

تازه کلی چیز بود که من داشتم و اون نداشت...

راستش از نظر من رقابت هم خوبه هم بده. خوبیش اینه نمیزاره دست از تلاش برداری اما بدیش اینه اگه خیلی روش حساس بشی به حسادت تبدیل میشه.

من هیچوقت حسود نبودم. برای این دوستم هم همیشه آرزوی خوب داشتم.

اما عاشق رقابتم.

خوابم مییاد...